terramoon

hayalimdeki gibi kalın  kahramanlar içimden itler çıkarken.

Hepsi geçer bunların.  En sonunda geçilen dere için bir hakikate daha tutunur kişi. Oysa yok ki hiçbiri!

kadın elleriyle obje olmuş, zaten bedenden geçince ama bir yanılgıyla tüy gibi olamadan bir perde daha oynar. adam ona bakarken, 'ne yaptım sana ben' der, ' bu sinsilik neden, oysa gördüğün sadece bir aldatmaca! bu kadar kolay teslimsen gözlerine, hiç konuşamayacak mıyız? neden benden uzakta kalmayı seçiyorsun, tahminimce onlar gibi ısırmayacaksın oysa, doğru sen hırçınsın. ondan mı...'  göğsünden bir parçayı elleriyle koparır, 'al! hani nerede gerçek, hani, ne yapa

koca bir babolu. hırçın ısırık. kulak kulağa iken bile bir çekimser titreme. midem yitik, boğazım sönük be babolu... ivme yok, tıkalı hayat.